XLIV / 65 / 2002
z dnia: 28 czerwca 2002r.
w sprawie: Uchylenia uchwały Nr XLII/ 53 / 2002 z dnia 30 kwietnia 2002 roku.
Na podstawie art. 7, ust. 1, pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym ( tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. nr 15, poz. 139 ze zmianami) Rada Miejska w Rucianem-Nidzie uchwala, co następuje:
§ 1
Uchyla się uchwałę Nr XLII/53/2002 Rady Miejskiej w Rucianem-Nidzie z dnia 30 kwietnia 2002 r. w sprawie uchylenia uchwały nr XXIX/17/2001 Rady Miejskiej w Rucianem-Nidzie z dnia 26 stycznia 2001 roku dotyczącą projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny w sprawie uwzględnienia zarzutu Haliny i Zdzisława Wołowickich w odniesieniu do działki 13/1.
§ 2
Uwzględnia się zarzuty Haliny i Zdzisława Wołowickich w odniesieniu do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny w odniesieniu do działki nr 13/1.
§ 3
Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi miejskiemu w Rucianem-Nidzie.
§ 4
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
UZASADNIENIE
Problematykę ochrony przyrody reguluje ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492). Art. 1 cyt. Ustawy stwierdza, ze „ustawa określa zasady przyrody.” Jedną z form ochrony przyrody przewidzianą w art. 13, ust. 1 pkt 3 jest tworzenie parków krajobrazowych. Wojewodowie na podstawie właściwych przepisów zastali uprawnieni do tworzenia parków krajobrazowych w drodze rozporządzenia.
Wojewoda Suwalski rozporządzeniem nr 67/93 z dnia 23 września 1993 r. zatwierdził plan zagospodarowania przestrzennego Mazurskiego Parku Krajobrazowego i jego strefy ochronnej w części obejmującej tereny w granicach województwa suwalskiego zwany „planem ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego”, który znacznie ogranicza według naszej oceny rozwój miejscowości położonych w obrębie parku.
Rada Miejska jako organ stanowiący i kontrolny w gminie-podstawowej jednostce samorządu terytorialnego nie zgadza się z negatywną opinią Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego dotyczącą działki nr 13/1 położonej w Wejsunach. Według oceny Rady przedmiotowy teren można uznać za położony w układzie osadniczym wsi Wejsuny, gdyż przylega bezpośrednio do projektowanej i istniejącej zabudowy.
Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, zakres działania i zadania są realizowane zgodnie z prawem. Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego, na który powołuje się Zarząd MPK został opracowany kilkanaście lat temu. W tym czasie, w sferze gospodarczej i turystycznej zaszły daleko idące zmiany i stwierdzenia zawarte w cytowanym planie zupełnie nie przystaje do istniejącej rzeczywistości. Szczególnie ustalenia dotyczące polityki osadniczej wsi i miejscowości letniskowych ograniczają w zdecydowany sposób możliwości polepszenia egzystencji mieszkańców gminy. Rada Miejska mając na względzie poprawę warunków życia mieszkańców, uwzględnia zarzut zainteresowanych i jednocześnie postuluje dokonanie nowelizacji planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego pod kątem zmniejszenia rygorów i ograniczeń w zakresie gospodarki przestrzennej na obszarze miejscowości, położonych w granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
Uchyla się uchwałę Nr XLII/53/2002 Rady Miejskiej w Rucianem-Nidzie z dnia 30 kwietnia 2002 r. w sprawie uchylenia uchwały nr XXIX/17/2001 Rady Miejskiej w Rucianem-Nidzie z dnia 26 stycznia 2001 roku dotyczącą projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny w sprawie uwzględnienia zarzutu Haliny i Zdzisława Wołowickich w odniesieniu do działki 13/1.
Uwzględnia się zarzuty Haliny i Zdzisława Wołowickich w odniesieniu do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny w odniesieniu do działki nr 13/1.
Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi miejskiemu w Rucianem-Nidzie.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady Miejskiej
Jan Sawicki
Problematykę ochrony przyrody reguluje ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492). Art. 1 cyt. Ustawy stwierdza, ze „ustawa określa zasady przyrody.” Jedną z form ochrony przyrody przewidzianą w art. 13, ust. 1 pkt 3 jest tworzenie parków krajobrazowych. Wojewodowie na podstawie właściwych przepisów zastali uprawnieni do tworzenia parków krajobrazowych w drodze rozporządzenia.
Wojewoda Suwalski rozporządzeniem nr 67/93 z dnia 23 września 1993 r. zatwierdził plan zagospodarowania przestrzennego Mazurskiego Parku Krajobrazowego i jego strefy ochronnej w części obejmującej tereny w granicach województwa suwalskiego zwany „planem ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego”, który znacznie ogranicza według naszej oceny rozwój miejscowości położonych w obrębie parku.
Rada Miejska jako organ stanowiący i kontrolny w gminie-podstawowej jednostce samorządu terytorialnego nie zgadza się z negatywną opinią Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego dotyczącą działki nr 13/1 położonej w Wejsunach. Według oceny Rady przedmiotowy teren można uznać za położony w układzie osadniczym wsi Wejsuny, gdyż przylega bezpośrednio do projektowanej i istniejącej zabudowy.
Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, zakres działania i zadania są realizowane zgodnie z prawem. Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego, na który powołuje się Zarząd MPK został opracowany kilkanaście lat temu. W tym czasie, w sferze gospodarczej i turystycznej zaszły daleko idące zmiany i stwierdzenia zawarte w cytowanym planie zupełnie nie przystaje do istniejącej rzeczywistości. Szczególnie ustalenia dotyczące polityki osadniczej wsi i miejscowości letniskowych ograniczają w zdecydowany sposób możliwości polepszenia egzystencji mieszkańców gminy. Rada Miejska mając na względzie poprawę warunków życia mieszkańców, uwzględnia zarzut zainteresowanych i jednocześnie postuluje dokonanie nowelizacji planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego pod kątem zmniejszenia rygorów i ograniczeń w zakresie gospodarki przestrzennej na obszarze miejscowości, położonych w granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
