XIII / 62 / 2003
z dnia: 18 września 2003 r.
w sprawie: odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego plany zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny.
Na podstawie art. 24, ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z póź. Zm.) Rada Miejska w Rucianem-Nidzie uchwala, co następuje:
§ 1
Odrzuca się zarzuty Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny, przeznaczających część działek nr 13/1, 14/3 i 14/6 oraz 23/4 na potrzeby zabudowy letniskowej.
§ 2
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy w Rucianem-Nidzie.
§ 3
Uchwała wchodzi w Zycie z dniem podjęcia.
UZASADNIENIE
Zarząd Mazurskiego Parku Krajobrazowego uzasadnia swoje zarzuty kolizją ustaleń projektu planu wsi Wejsuny z ustaleniami planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Problematykę ochrony przyrody reguluje ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492 z późn. zm.) art. 1 cytowanej ustawy stwierdza, że „ustawa określa zasady ochrony przyrody”. Jedną z form ochrony przyrody przewidzianą w art. 13, ust. 1, pkt 3 jest tworzenie parków krajobrazowych. Wojewodowie na podstawie właściwych przepisów zostali uprawnieni do tworzenia parków krajobrazowych w drodze rozporządzenia. Wojewoda Suwalski rozporządzeniem nr 67 / 93 z dnia 23 września 1993 r. zatwierdził plan zagospodarowania przestrzennego Mazurskiego Parku Krajobrazowego i jego strefy ochronnej w części obejmującej tereny w granicach województwa suwalskiego, zwany dalej „planem ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego”, który znacznie ogranicza według naszej oceny rozwój miejscowości położonych w obrębie parku.
Rada Miejska jako organ stanowiący i kontrolny w gminie – podstawowej jednostce samorządu terytorialnego nie zgadza się z negatywną opinią Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Według oceny Rady przedmiotowy teren można uznać za położony w układzie osadniczym wsi Wejsuny.
Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, zakres działań i zadań są realizowane zgodnie z prawem. Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego, na który powołuje się Zarząd MPK został opracowany kilkanaście lat temu. W tym czasie, w sferze gospodarczej o turystycznej zaszły daleko idące zmiany i stwierdzenia zawarte w cytowanym planie zupełnie nie przystają do istniejącej rzeczywistości. Szczególnie ustalenia dotyczące polityki osadniczej wsi i miejscowości letniskowych ograniczają w zdecydowany sposób możliwości polepszenia warunków egzystencji mieszkańców gminy.
Rada Miejska mając na względzie poprawę warunków życia mieszkańców, uwzględnia zarzuty zainteresowanych i jednocześnie postuluje dokonanie nowelizacji planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego pod kątem zmniejszenia rygorów i ograniczeń w zakresie gospodarki przestrzennej na obszarze miejscowości, położonych w granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
Odrzuca się zarzuty Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Wejsuny, przeznaczających część działek nr 13/1, 14/3 i 14/6 oraz 23/4 na potrzeby zabudowy letniskowej.
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy w Rucianem-Nidzie.
Uchwała wchodzi w Zycie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady Miejskiej
mgr Bogdan Słabek
Zarząd Mazurskiego Parku Krajobrazowego uzasadnia swoje zarzuty kolizją ustaleń projektu planu wsi Wejsuny z ustaleniami planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Problematykę ochrony przyrody reguluje ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492 z późn. zm.) art. 1 cytowanej ustawy stwierdza, że „ustawa określa zasady ochrony przyrody”. Jedną z form ochrony przyrody przewidzianą w art. 13, ust. 1, pkt 3 jest tworzenie parków krajobrazowych. Wojewodowie na podstawie właściwych przepisów zostali uprawnieni do tworzenia parków krajobrazowych w drodze rozporządzenia. Wojewoda Suwalski rozporządzeniem nr 67 / 93 z dnia 23 września 1993 r. zatwierdził plan zagospodarowania przestrzennego Mazurskiego Parku Krajobrazowego i jego strefy ochronnej w części obejmującej tereny w granicach województwa suwalskiego, zwany dalej „planem ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego”, który znacznie ogranicza według naszej oceny rozwój miejscowości położonych w obrębie parku.
Rada Miejska jako organ stanowiący i kontrolny w gminie – podstawowej jednostce samorządu terytorialnego nie zgadza się z negatywną opinią Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Według oceny Rady przedmiotowy teren można uznać za położony w układzie osadniczym wsi Wejsuny.
Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, zakres działań i zadań są realizowane zgodnie z prawem. Plan ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego, na który powołuje się Zarząd MPK został opracowany kilkanaście lat temu. W tym czasie, w sferze gospodarczej o turystycznej zaszły daleko idące zmiany i stwierdzenia zawarte w cytowanym planie zupełnie nie przystają do istniejącej rzeczywistości. Szczególnie ustalenia dotyczące polityki osadniczej wsi i miejscowości letniskowych ograniczają w zdecydowany sposób możliwości polepszenia warunków egzystencji mieszkańców gminy.
Rada Miejska mając na względzie poprawę warunków życia mieszkańców, uwzględnia zarzuty zainteresowanych i jednocześnie postuluje dokonanie nowelizacji planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego pod kątem zmniejszenia rygorów i ograniczeń w zakresie gospodarki przestrzennej na obszarze miejscowości, położonych w granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
