OBWIESZCZENIE
Ruciane-Nida, dn. 23 czerwca 2015
IGK.6220.4.2014
P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267 z późń. zm.), w związku z art. 66 ust. 1, art. 68 ust 2 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.2013.1235), a także § 3 ust 1 pkt 8 lit. g Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U.2010.213.1397), po rozpatrzeniu wniosku inwestora – P4 Sp. z o.o. działającej poprzez pełnomocnika Pana Leszka Śmieszalskiego oraz po otrzymaniu opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie znak WOOŚ.4240.54.2015.MG.2 z dnia 1 marca 2015 r. oraz opinii Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Piszu znak ZNS.9082.3.6.2015.Z z dnia 15 czerwca 2015
p o s t a n a w i a m
nałożyć obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na „budowie stacji bazowej telefonii komórkowej sieci PLAY” zlokalizowanego na działce nr 86/14 w obrębie Ruciane-Nida, w obszarze Natura 2000 oraz ustalić zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko w pełnym zakresie zgodnym z art. 66 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.2013.1235), ze szczególnym uwzględnieniem:
- określenia wpływu planowanego przedsięwzięcia na Obszaru Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Ruciane-Nida,
- określenia wpływu przedmiotowej inwestycji na obszar Natura 2000,
- określenia wpływu i wielkości planowanego przedsięwzięcia na znajdującą się w sąsiedztwie zabudowę mieszkalną (opromieniowanie zabudowy mieszkaniowej na azymutach 100 i 220 stopni przez listki boczne promieniowania anten sektorowych)
u z a s a d n i e n i e
P4 Sp. z o.o. działając poprzez pełnomocnika Pana Leszka Śmieszalskiego wniosła do Burmistrza Miasta i Gminy Ruciane-Nida o wydanie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych dla przedsięwzięcia polegającego na „budowie stacji bazowej telefoniikomórkowej sieci PLAY” zlokalizowanego na działce nr 86/14 w obrębie Ruciane-Nida w obszarze Natura 2000. Burmistrz postanowieniem z dnia 30 września 2014 roku powołał biegłego w osobie Pana dra inż. Jerzego Gremby – biegłego z listy Sądu Okręgowego w Kielcach z zakresu telekomunikacji ruchomej (systemy telefonii komórkowej oraz inne systemy oparte na komunikacji bezprzewodowej). Biegły bazując na przedłożonej przez inwestora dokumentacji miał udzielić odpowiedzi na pytanie, jaka jest równoważna moc promieniowana izotropowo wyznaczona dla pojedynczej anteny, biorąc pod uwagę miejsca dostępne dla ludności i czy tak obliczona, zgodna jest z progami określonymi w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko(Dz. U. z dnia 12 listopada 2010 r.). Określenie tej mocy ma na celu zbadanie czy dla przedmiotowej inwestycji koniecznym jest uzyskanie decyzji środowiskowej a jeśli tak, to czy jest to przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco czy też potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Organ powołując biegłego miał na uwadze fakt, iż przedstawiona przez inwestora dokumentacja zawiera specjalistyczne informacje, na podstawie których organ nie jest w stanie samodzielnie zweryfikować wielkości równoważnej mocy promieniowanej izotropowo wyznaczonej dla pojedynczej anteny, w związku z powyższym postanowił on o powołaniu osoby posiadającej wiadomości specjalne. W dokumentacji przedstawionej przez pełnomocnika zawarto dane (m.in. wartości mocy EIRP) jednakże nie przedstawiono żadnych obliczeń oraz ich uzasadnienia. Wobec powyższego organ nie jest w stanie we własnym zakresie zweryfikować tych twierdzeń i przesądzić jednoznacznie czy dla przedmiotowej inwestycji koniecznym jest uzyskanie decyzji środowiskowej. Złożone do akt sprawy dokumenty stanowią bowiem tzw. "prywatną ekspertyzę" wydaną na zlecenie strony, która nie może być uznana za dowód z art. 84 k.p.a. Organ uznał ją za uzupełnienie wniosku wnioskodawcy. Powołanie biegłego posiadającego wiadomości specjalne jest konieczne, z uwagi na fakt, iż oparcie ustaleń w postępowaniu na takiej "prywatnej ekspertyzie" stanowi zgodnie z orzecznictwem uchybienie procesowe. Stwierdzając konieczność powołania osoby posiadającej wiadomości specjalne, organ miał na względzie art. 7 i 75 Kodeksu postępowania administracyjnego i wynikającą z nich zasadę oficjalności, która wymaga aby w toku postępowania organy administracji publicznej podejmowały wszelkie kroki niezbędne do wyjaśnienia i załatwienia sprawy i dopuszczały jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia a nie jest sprzeczne z prawem, w tym także żeby z urzędu przeprowadzały dowody służące ustaleniu stanu faktycznego. Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 6 listopada 2012 roku sygn. akt II SA/Ol 1086/12 w którym czytamy: w konsekwencji należy stwierdzić, że ww organy nie dokonały żadnych samodzielnych ocen i nie dokonały weryfikacji przedłożonych przez inwestora dokumentów, a ponadto nie wskazały przyczyn, dla których przyjęły bez dodatkowych ustaleń twierdzenia inwestora. Bez należytego wyjaśnienia okoliczności sprawy nie można skutecznie twierdzić, że w stanie faktycznym sprawy nie ma podstaw do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. W dniu 12 stycznia 2015 roku do organu wpłynęła opinia przygotowana przez biegłego. Burmistrz zawiadomił strony, iż mogą się zapoznać z opinią w terminie 7 dni licząc od dnia otrzymania zawiadomienia. W odpowiedzi na zawiadomienie pełnomocnik inwestora za pośrednictwem elektronicznym zwrócił się o przekazanie mu opinii. Po przekazaniu opinii pełnomocnik wystąpił o przedłużenie terminu na zapoznanie się z opinią o 2 miesiące z uwagi na okres urlopowy. Organ stwierdził, iż czas, który wyznaczył jest wystarczający do zapoznania się z opinią oraz że wnioskodawca może dodatkowo wypowiedzieć się na dalszych etapach postępowania. Dwa miesiące przeznaczone na dodatkowe zapoznanie się z opinią spowodowało by niepotrzebne przeciąganie postępowania. Jednocześnie do dnia wydania niniejszego postanowienia pełnomocnik nie przedstawił żadnych wątpliwości względem opinii.
Burmistrz Miasta i Gminy Ruciane-Nida w dniu 17 lutego 2015 roku przesłał wniosek, kartę informacyjną przedsięwzięcia oraz opinię biegłego do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Piszu. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny przekazał sprawę Państwowemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Sanitarnemu. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska pismem znak WOOŚ.4240.54.2015.MG.2 z dnia 18 marca 2015 roku wyraził opinię, iż dla przedmiotowej inwestycji brak jest podstaw do wydania decyzji środowiskowej. Jako powód podał, iż moc EIRP dla pojedynczej anteny zgodnie z dokumentacją przedstawioną przez inwestora jest mniejsza niż przewiduje Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U.2010.213.1397). Dodatkowo wskazał, iż zgodnie ze stanowiskiem Ministra Środowiska wyrażonym w odpowiedzi na interpelacje nr 10349 posła Łukasza Zbonikowskiego, moc EIRP odnosi się do pojedynczej anteny bez superpozycji. W związku z powyższym Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie stwierdził, iż brak jest podstaw do wydania decyzji środowiskowej.
W dniu 15 czerwca 2015 roku do organu I instancji wpłynęła opinia sanitarna Warmińsko-Mazurskiego Państwowego Inspektora Sanitarnego w Olsztynie znak ZNS.9082.3.6.015.Z z dnia 11 czerwca 2015 roku. Podobnie jak w opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska wskazano, iż dla przedmiotowego przedsięwzięcia nie ma potrzeby wydania decyzji środowiskowej. Swoje rozstrzygnięcie Inspektor oparł na dokumentacji przedłożonej przez inwestora przyjmując, iż moc EIRP pojedynczej anteny jest mniejsza niż wyznaczona w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U.2010.213.1397).
Burmistrz Miasta i Gminy Ruciane-Nida analizując przesłane opinie organów oraz mając na uwadze wnioski płynące z opinii uzyskanej od biegłego, jednoznacznie stwierdził, iż dla przedmiotowej inwestycji koniecznym jest sporządzenie raportu oddziaływania na środowisko. W naszej opinii wartym wskazania jest jakość dokumentacji i fakt, iż została ona przedstawiona przez inwestora w sposób lakoniczny, bez zawartych wielu istotnych informacji a te które przedstawiono są niespójne (m.in. ilość obecnych na stacji systemów, inne numery działek, różna wysokość wieży). Wobec takiego materiału dowodowego organ oparł się na danych wyliczonych przez biegłego. Burmistrz Miasta i Gminy Ruciane-Nida zapoznał się, lecz nie wziął pod uwagę opinii wydanych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie oraz Warmińsko-Mazurskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Olsztynie. Jak już wskazano wcześniej zdaniem organu przy tak specyficznej inwestycji jaką jest budowa stacji bazowej telefonii komórkowej, oparcie się tyko na danych przedstawionych przez inwestora jest naszym zdaniem błędne i stanowi zaprzeczenie delegacji art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267 z późń. zm.). Burmistrz przesłał organom opinię biegłego, jednakże rozstrzygając sprawę nie dały one wiary tej dokumentacji i przyjęły za pewnik informację inwestora.
Podstawą do odrzucenia twierdzeń, iż przedsięwzięcie kwalifikuje się do uzyskania decyzji środowiskowej, jest stanowisko resortu środowiska przesłana w 2010 roku jako odpowiedź na interpelację poselską posła Łukasza Zbonikowskiego. Wyraźnie wskazał zarówno Regionalny Dyrektor jaki Inspektor Sanitarny, iż należy wziąć pod uwagę tylko moc EIRP dla pojedynczej anteny. W naszej opinii przytoczenia wymaga odpowiedź tegoż samego resortu środowiska udzielona w 2012 roku (interpelacja posła Artura Ostrowskiego, nr 2045 z dnia 13 września 2012 roku) a dotycząca problemu kumulowania się mocy. W stanowisku resortu czytamy: ”ustalanie zasięgów występowania pól elektromagnetycznych wartościach granicznych, których mowa w rozporządzeniu ministra środowiska z dnia 30 października 2003 roku w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz.U.013.192.1883) powinna odpowiadać zasadom określonym w załącznikach drugim i trzecim tego rozporządzenia. Tak więc podczas wyznaczania zasięgów pól o wartościach granicznych, należy brać pod uwagę efekty działania wszystkich anten danej stacji bazowej, a także występowania pól elektromagnetycznych, których źródłami są inne instalacje i urządzenia znajdujące się otoczeniu obiektu będącego przedmiotem analizy”. Problem kumulacji pól elektromagnetycznych był również tematem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 25 października 2011 roku, sygn. akt II OSK 1485/10). Nie można rozpatrywać przedsięwzięcia i dokonywać jego kwalifikacji nie biorąc pod uwagę zjawiska kumulacji (podobnie NSA z 23 czerwca 2010 r., sygn. akt II OSK 70/09 oraz z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1695/10, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 czerwca 2010, sygn. akt II SA/GL 64/10 oraz z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Gl 221/11, jak również WSA we Wrocławiu z dnia 19 kwietnia 201 r., sygn. akt II SA/Wr 133/12). W opinii burmistrza podstawą procedowania w tej materii powinno być Prawo ochrony środowiska i jego art. 123 ust. 3. Wszelkie interpretacje późniejszych rozporządzeń nie mogą kolidować z zapisami ustawy POŚ. Podkreślenia wymaga fakt, iż na azymutach 100, 220 i 330 stopni mamy do czynienia z trzema panelowymi antenami, umieszczonymi równolegle w odległości 30 cm od siebie i podwieszonych na tej samej wysokości (ich środki elektryczne). Stają się one pojedynczym źródłem promieniowania w rozumieniu Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. Oznacza to, że dla każdego kierunku promieniowania zespół trzech anten systemów GSM900, GSM1800 i UMTS2100, stanowi jedno wspólne przestrzennie źródło promieniowania fal o szeroki kącie promieniowania w płaszczyźnie poziomej oraz wąskim kącie w płaszczyźnie pionowej. Rozważenie zasięgu występowania miejsc dostępnych dla ludności inwestor określił rozdzielnie dla każdej z anten promieniujących na każdym azymucie (choć zawieszonych na tej samej wysokości i dla tego samego (12 stopni) pochylenia wiązek promieniowania. Zapis mocy EIRP wypromieniowanej dla danego azymutu (np. 330 stopni) w postaci: 2000<EIRP<5000 oraz 5000<EIRP<10000 oznacza, że dla tego kierunku może zostać wypromieniowane maks. 4999W + 9999W = 14998W, czyli zgodnie z § 3 ust 1 pkt 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko rozpatrywany zasięg występowania miejsc dostępnych dla ludności powinien być określony na 300 m. Przyjęty zasięg 300 m powoduje, iż na każdym azymucie oś wiązki głównej promieniowania anten sektorowych wszystkich systemów osiągnie powierzchnię ziemi w odległościach od stacji odpowiednio: azymut 330 stopni – 259 m, azymut 100 stopni – 278 m, azymut 220 stopni – 254 m. Miejsca te są miejscami dostępnymi dla ludności. W przypadków azymutów 330 i 220 stopni są to tereny ogólnodostępne Lasów Państwowych, zaś na azymucie 100 stopni tereny po byłym tartaku, w chwili obecnej często penetrowane przez ludzi. Dodatkowo ważnym aspektem, o którym zapomniano jest promieniowanie tzw. „listków bocznych”, które na azymucie 100 i 220 stopni opromieniowywać będą zabudowę mieszkaniową. Wysoka moc EIRP zaplanowana dla przedsięwzięcia spowoduje istotne opromieniowanie wspomnianej zabudowy pomimo, że wiązka główna promieniowania ograniczona obwiednią S>0,1 W/m2 przechodzi ponad tą zabudową. Każda z sektorowych anten panelowych promieniuje także znaczne ilości energii w innych kierunkach, w tym również w postaci tzw. „listków bocznych” w osiach skierowanych pod znacznymi kątami pochylenia w stosunku do wiązki głównej. Wskazana przez biegłego moc stacji ukazuje również, iż stację będzie pełniła funkcję przekaźnikową co dodatkowo powoduje, iż podlega ona większemu obciążeniu i powodować będzie większe opromieniowanie terenu przez całą dobę, co jest szczególnie ważne w kontekście systemu LTE i przesyłu dużej ilości danych. Bez wątpienia także anteny radiolinii powodować będą znaczne obciążenie środowiska w otoczeniu stacji. Obliczona przez biegłego moc radiolinii to prawie 15 kW. Gdy dodamy do tego bez mała 45 kW mocy wypromieniowane przez anteny sektorowe, daje to nam łącznie prawie 60 kW energii, która musi zostać rozproszona w środowisku. Wobec tak wielkich mocy całkowicie niezrozumiałym jest stwierdzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie, iż przedmiotowa inwestycja nie będzie oddziaływać na obszar Natura 2000. Zdaniem burmistrza raport pozwoli ocenić w jaki sposób realizacja i funkcjonowanie planowanej inwestycji wpłynie na środowisko, pozwoli przeanalizować wpływ alternatywnych rozwiązań oraz ocenić zagrożenia dla środowiska w trakcie budowy i użytkowania, a tym samym wybrać optymalny wariant poszczególnych elementów przedsięwzięcia oraz określić środki wskazane do minimalizacji wpływu przedsięwzięcia na środowisko.
Po przeanalizowaniu zgromadzonej dokumentacji i uwzględnieniu łącznych uwarunkowań określonych w art. 63 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie (…), tj.: rodzaju, skali oddziaływania, charakterystyki oraz usytuowania planowanego przedsięwzięcia, w ocenie tutejszego organu inwestycja ta może potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedmioty ochrony obszarów Natura 2000.
Mając to na uwadze postanowiono jak w sentencji.
P o u c z e n i e
Na powyższe postanowienie przysługuje odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie za pośrednictwem Burmistrza Miasta i Gminy Ruciane-Nida w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
Otrzymują:
1. Leszek Śmieszalski - pełnomocnik
2. strony wg wykazu geodezyjnego w formie obwieszczenia (art. 49 K.p.a.)
3. a/a
Do wiadomości:
1. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska
2. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny
